Proficiat

Vandaag is het ‘JA-dag‘!

Geniet met volle teugen van jullie grote dag!

En dan nu ...

En dan nu ... de inhoud van de kadootjes!

De drie jongens van mijn jongste zus kregen een trui naar het patroon van de kaptrui uit Stof-voor-durf-het-zelvers maar dan zonder kap.

De oudste, neefje J, kreeg de Vikingtrui, hier gedragen door Louka die al net een maatje groter nodig heeft. Daar ik de meter ben van dit neefje kreeg hij ook nog een ander kado, maar dat toon ik later.

Het tweede zoontje, neefje L, kreeg een trui met olifantjes, volgens Omar zit hij als gegoten! Hij wil hem eigenlijk wel voor hemzelf houden.

De derde en jongste zoon, neefje A, kreeg schattige draakjes. Jade poseert hier met het truitje. Alhoewel Jade ruim 18 maanden ouder is dan haar neefje is het blijkbaar voor hem wel wat nipt, gelukkig zijn er nog kleinere neefjes in de familie die het later kunnen afdragen.

Ook de oudste zoon van mijn oudste zus kreeg een trui. Neefje O kreeg een trui met bruine en oranje olifanten; afgewerkt met bruine mouwen en oranje boordstof.

Gelukkig hebben wij zo ongeveer voor elke maat die werd gemaakt een kind van ons gezin dat kan poseren met het truitje voor 1 van de neefjes.

Patroon: De kaptrui uit Stof-voor-Durf-het-Zelvers maar dan zonder kap.

Stof: Draakjes van Znok en de Vikings van Bora voor Lillestof gekocht bij Bambiblauw en Olifantjes van Nosh Organics gekocht bij Roos en Violet.

Kerstman

Onze globetrotter vertrok met een valies vol kadootjes voor onder de kerstboom. 

Het maken van de kadootjes stond al lang op de planning, maar zoals gewoonlijk werd alles tot op het laatste moment uitgesteld. Deze week werd er dan ook heel wat avonden lang gewerkt, hopelijk zijn de neefjes en het ene nichtje tevreden.

We pakken de kadootjes in de loop van de week voor jullie ‘digitaal’ uit, nu blijft de inhoud nog even geheim.

Alvast prettige feestdagen!

Wereldreiziger

Sinds haar 6de levensjaar wil ze alleen naar België reizen om tijdens de kerstvakantie haar familie te bezoeken. We hebben dit tot op heden uitgesteld en ondertussen is Louka 9 (net geen 10) en vloog ze gisteren voor het eerst helemaal alleen van Abu Dhabi naar Brussel.

Zo fier als een gieter trok ze met een valies vol zelfgemaakte kadootjes naar oma en opa.

Haar handbagage werd opgeborgen in een nieuwe rugzak. 

Ze koos zelf de Petit Pan stof en we brainstormden eerst over wat er allemaal in moest kunnen, vooraleer we een dagje achter de naaimachine kropen. Wel ik naaide want de toile cirée die Louka koos, is nu niet bepaald kindvriendelijke stof om te naaien.

We twijfelden even om een messenger bag te maken maar het werd toch een klein rugzakje; ééntje met een enkele schuine schouderband.

Binnenin is er plaats voor natuurlijk het paspoort, leesboekjes, het officieel papierwerk voor de vlucht kan ze afzonderlijk opbergen, haar huissleutel hangt aan een lange lus aan de binnekant van de tas en er is ook een ritszakje om wat geld op te bergen.

De Ipod Touch, die ze alvast kreeg als kerstkado, heeft een plaatsje gekregen aan de buitenkant van de tas op de schouderband. Ze leent voor de gelegenheid mijn hoofdtelefoon.

Een flesje water is altijd binnen handbereik en vooraan is er ook nog een vakje om iets snel op te bergen.

Louka is helemaal gewapend tegen de koude, want de Sint bracht eerder deze maand een lekker dikke trui. Hopelijk regent het niet te veel want een regenjas hebben we niet gekocht.

De reis is vlot verlopen. Geen traantjes toch niet van Louka, des te meer van haar broers die schrik hadden dat Louka iets zou overkomen! Schattig toch!

Veel plezier en tot gauw grote zus!

Eco-le

‘Mon Eco-le’, de kribbe van onze jongste spruit, gaf aan alle ouders een kokosnoot met daarin bieslook geplant door de zoon.

Zijn favoriete zus mag ermee op de foto want zelf heeft hij er niet zo een zin in.

Kerstboom

Er worden hier tegenwoordig ‘echte’ kerstbomen verkocht en alhoewel de verleiding erg groot is, houden we het bij het opzetten van een plastieken exemplaar. Een levensechte kerstboom leeft hier niet echt lang en kost bovendien een arm en een been.

Heel bewust nam ik vandaag enkel de door mij mooi bevonden versieringen uit de opbergkast.

De zonen wisten echter pertinent zeker dat er meer blinkend schoons in de boom hing vorig jaar dus gingen ze op zoek. Ik waande me veilig achter mijn naaimachine en lachte in mijn vuistje bij het idee dat de versiering veel te hoog ligt voor hen en de ladder niet eens thuis is. Toen de 5-jarige dochter met een stuk naar beneden kwam dat ik zeker niet in de ‘mooie’ doos had gestoken werd er toch even boven gekeken.

Zo vonden we de jongens!

Toen ik vroeg hoe ze zo hoog waren geraakt, zei Elias: “Een kistje op een tafel met daarop bovenop een stoeltje, en moeke, de rest met mijn spieren!”

Het zijn trouwens niet de enige apen in de familie.

Inpakken

Er vliegen hier tegenwoordig nogal wat kadootjes de deur uit. Na een bezoek van de postbode vorige week, zien onze pakjes er tegenwoordig zo uit.

I love Petit Pan!

Happily EVER AFTER

Een bevriend koppel gaat trouwen. Ik werd eerst gevraagd het trouwkleed te maken, maar wees de vraag wijselijk af. Genoeg andere leuke dingen om hen mee te helpen en dat kleed lieten we toch maar over aan een expert.

Als aandenken aan deze dag willen ze hun gasten bedanken met een CD met daarop hun favoriete muziek. Geïnspireerd op haar werk met pagina’s uit een atlas, werden deze week CD hoesjes genaaid.

Mevrouw komt uit Australië, Meneer uit Roemenië en ze leerden elkaar kennen in de Verenigde Arabische Emiraten, de overeenkomstige pagina’s werden uit de wereldatlas gescheurd en in combinatie met een gerecycleerd bruin papiertje geeft dat een leuk CD hoesje.

Het papier werd aan de binnenzijde geplastificeerd, kwestie van een langere levensduur te garanderen.

Zo kregen bruid en bruidegom de hoesjes afgeleverd, in stapeltjes per 15, klaar om opgevuld te worden, ik ben benieuwd naar hun muziek keuze!

Back to basics!

De verleiding was groot. Gisterenavond werd de UAE verkozen als organisator van de WereldExpo 2020. Bijna werden jullie alweer overstelpt met foto’s van het vuurwerk, geluidsfragmenten van de toeterende auto’s die me voorbijstoven, of meer nog een klaagzang over het feit dat men dan maar prompt om 22.00 uur ’s avonds beslist om daags nadien deze overwinning te vieren en daarom alle scholen te sluiten. Maar neen ik laat me niet verleiden, ik kan de komende 7 jaar over de WereldExpo schrijven.

Ik beloofde de vorige post dat het voorlopig gedaan was met de weerpraatjes, de vakantiefoto’s en de rugby verslagen dus deze keer wordt het een echte naai bijdrage!

Mijn nieuwe schoudertas, komt uit Zo Geknipt.

De tassenband werd gemaakt zoals ik het hier al eens eerder deed. Deze keer heb ik echter geen mooie symmetrische lijntjes gestikt.

Ik knipte de grote versie die in het boek staat, want ik heb tenslotte nog 1 kind dat pampers draagt en ook de schatten van de rest van de meute vergt af en toe wat opbergruimte.

Alhoewel de stoffenkeuze me uitermate bevalt, is de tas toch wat te groot uitgevallen. Dat smaakt naar kleiner!

Patroon: Het patroon is recept 27 uit Zo Geknipt.

Stof: De stof is een combinatie van Flight Dusk en Poppies Mineral uit de The Grove collectie van Birch Organic Fabric. De stof werd aangekocht overzee bij Fabricworm.

Speelgoed

De hevige regenbui waarvoor men alle scholen in het land evacuëerde, kwam een dag later dan voorzien. Gelukkig is vrijdag hier weekend en konden de kinderen met volle teugen genieten van de heerlijke plensbui.

Regen is het beste speelgoed hier in de Emiraten; we zien zelden regen dus als het dan regent, gaan de kinderen totaal uit hun bol.

En zoals verwacht liepen natuurlijk direct heel wat straten onder. Voor het eerst zelfs zo erg dat we natte voeten hadden in de wagen, door een slechte dichting onderaan één van de portieren.

Evacuatie

De voorbije dagen was het een beetje wisselvallig en af en toe was er een matige zandstorm.

Vandaag viel er echter ook regen uit de lucht. Voor de meesten onder u, zeker voor al wie in België woont, is dit in geen geval iets bijzonders, regen in de Emiraten is nogal uitzonderlijk. De huizen en de afwatering in de straten is dan ook niet echt voorzien op regenweer. Als er een regenbui losbarst -ik spreek niet over tropische regenval, maar gewoon over een goede bui zoals het in België wel enkele uren na elkaar kan regenen- dan regent het in heel wat huizen binnen, valt de electriciteit uit en staan de straten onmiddellijk blank.

Bij de eerste druppels van de dag kreeg ik deze mail van de school:

‘BREAKING NEWS: En raison des orages et selon l'ordre du KHDA (de locale onderwijs-inspectie), l'établissement va fermer ses portes au plus vite possible. Le Lycée est en train de contacter les familles pour organiser le départ des élèves.’

Alle scholen in het land werden vandaag geëvacueerd, ik denk dat de inspectie een lang weekend wou;  want eerlijk gezegd was deze maatregel compleet belachelijk. Er vielen -met uitzondering van op enkele plaatsen in het land waar er een kleine bui overviel- slechts enkele dikke druppels uit de lucht.

Enkele regendruppels later stonden al mijn kinderen weer voor de deur en gingen we samen op stoffenjacht.

Een vuilvangmat dat kent men hier niet, dus om natte voeten in de winkel te vermijden, leggen Tahir en alle andere winkeliers in de straat, een lapke stof op de grond om de voeten af te vegen! En ... dat voelt wat fout voor een stoffenverslaafd iemand als mezelf.

Het feit dat ik vandaag bij mijn favoriete stoffenwinkel, Tahir, binnenging is goed nieuws me dunkt voor iedereen die op een naaipost zit te wachten!

Flamingo

Een laatste niet-DIY-blogpost, ééntje om het af te leren.

Het is weer die tijd van het jaar, zachte temperaturen, dus ideaal voor bezoekers. Er wordt dus minder genaaid dan normaal en er worden al eens wat meer dingen bezocht.

Gisteren gingen we naar een vogel-kijk-hut in het midden van de stad. De flamingo’s zaten heel erg ver en ik had enkel mijn GSM, uiteindelijk trok ik foto’s van de vogels door de GSM tegen het kijkgaatje van de verrekijker te houden.

Een streepje natuur in het midden van de bouwput. Heerlijk om de zinnen te verzetten.