Trouwfeest aan zee

De school van onze kinderen is elke dag gedaan om 14.00 uur. Dus tot die tijd doe ik mijn eigen ding; daarna begint het: rondrijden naar allerlei naschoolse activiteiten, afzetten bij vriendjes, bezoekjes bij de tandarts, ...

Donderdag –de laatste dag van de schoolweek, want het weekend valt hier op vrijdag en zaterdag- is nogal druk voor ‘taxi moeke’.

Op dondermiddag zet ik 2 van de 5 kinderen af aan de turnles en daar ze nog geen 7 jaar zijn, word ik geacht als moeder ter plekke te wachten tot de kinderen gedaan hebben met turnen. Snelle boodschappen tussendoor, rap even naar het postkantoor hollen, of ondertussen zelf turnles volgen zijn spijtig genoeg geen optie.

Meestal neem ik dus wat naaiwerk mee dat handenarbeid vereist, er ligt altijd wel iets om af te werken: wat knoopjes om aan te naaien, een neepje dat ik eerst met de hand wil naaien, ...

Deze donderdag niet! Ik nam een boek mee en ging eens lezen –ook al weer veel te lang geleden.

Net voor het boek werd opengeslaan werd de Iphone geraadpleegd. Een snelle check of ik vandaag mijn todo-lijst min of meer had afgewerkt leverde een kleine paniekaanval op. Het item ‘Trouwjurk maken’ stond daar nog te blinken en dit voor een trouw die plaatsvond daags nadien om 15.30 uur.

Het boek werd meteen tot de allerlaatste pagina omgeslaan, een potlood werd opgediept uit de handtas en de jurk die al deels op mijn harde schijf stond, werd op papier gezet.
(EDIT: Ik beloof heilig aan de Belgische 'bloggende-boekenschrijvende-dames' dat van zodra hun boeken hier toekomen, ik hun kaften niet zal vermassacreren!)

Diezelfde avond na nog twee extra ritten naar de gymnastiek (ook de oudste en twee vriendinnetjes worden door mij gedropt en weer opgepikt, gelukkig hoef ik voor hen niet ter plekke te blijven), werd het patroon getekend.

Ik ken mijn maten en maak wel af en toe een kleedje voor mezelf dus er moesten eigenlijk grotendeels slechts enkele dingen worden aangepast aan mijn basispatroon. Nadien werd de stof geknipt en toen was het 2 uur ’s nachts. Tijd om te slapen.

Tijdens de rugbywedstrijd van mijn dochter de ochtend nadien werden alle nepen en stolplooien met de hand voorgenaaid en nadien werd de jurk op zowat twee uur in elkaar gezet.

Ik ging naar de ceremonie met een gilet aan –alhoewel de zon voldoende warmte gaf om bescherming te moeten zoeken onder een parasolleke- maar de mouwlijn werd enkel met de overlocker afgewerkt!

In het uurtje tussen ceremonie en avondfeest werd dan snel een rood biaislintje bevestigd aan de binnenkant van de kraag en de mouwlijn.

De mouwen die eerst werden getekend, heb ik er na een snelle mathematische check toch maar niet aangezet. De afwerking was minimaal (geen voering, maar biaislint als afwerking!) maar ik was toch blij met het resultaat.

De kinderen vonden het heerlijk, vooral de parasolletjes die ze kado kregen en ook de wedstrijd 'broertje-trekken-op-de-surfplank' die werd gehouden vlak voor we met zijn allen naar het trouwfeest vertrokken.

En het jonge koppel, ... tja die hadden enkel oog voor elkaar!

Het hele gezin in 1 keer goed op de foto krijgen dat is een quasi onmogelijke opdracht. Er kijkt altijd wel iemand de andere kant uit!

In februari gaan we naar een andere ‘Beach Wedding’, herinner me eraan dat ik dan misschien toch iets eerder aan de jurk moet beginnen.