Weekend in Al Ain (ziekenhuis)

We gingen wel eens eerder naar Al Ain op rugby tornooi, maar nog nooit moesten we er zo vroeg zijn. We besloten dan maar om er een weekenduitstap van te maken en vertrokken voor een dagje Al Ain Zoo, daarna een nachtje op hotel, gevolgd door een dag op het Al Ain rugby tornooi.

De zoo beviel uitermate. De zoo in Dubai is er niets bij -dat is natuurlijk een understatement want de zoo in Dubai is de naam ZOO zelfs niet waardig!

Vooral de apen werkten inspirerend!

Omar en Elias zochten naar de krokodillen.

Hun zoektocht werd beloond met een krokodil die prompt naar het kijkglas kwam stappen, we konden haar tanden in alle glorie bewonderen.

We zagen witte leeuwen en witte tijgers, giraffen, nijlpaarden, neushoorns en allerhande andere dieren.

We aten echte 'Prins-koeken'!

Jade duwde bijna de hele weg haar broertje ...

... toen ze kapot was geduwd, nam ze hem op de schoot.

Papa vertrok na het bezoek aan de zoo naar de luchthaven.

Na een heerlijke nachtrust (met zijn allen bij moeke in bed) speelden de kinderen de pannen van het dak.

Eerst tijdens de rugby wedstrijden en daarna in het gras en op het springkasteel en toen ... 

Felix draagt eindelijk dit jasje zonder hysterisch te huilen !

... liep het mis. Elias viel uit de achterkant van het springkasteel op de machine die de lucht in het kasteel blaast. Het was een vrij hoog springkasteel dus men wou geen risico nemen. Het ventje moest en zou met de ambulance naar het ziekenhuis; enerzijds ter controle en anderzijds voor hechtingen (4 draadjes) om de snijwonde in zijn neus te hechten.

De sirene bracht een kleine glimlach om zijn lippen, waardoor ik wist dat van de, door de ambulancier gevreesde, hersenschudding gelukkig geen sprake was.

Het was vrij druk in het ziekenhuis, dus het duurde bijna 4 uur vooraleer we konden afrekenen. Toen bleek dat de ‘cashier’ aan het bidden was en we nog maar liefst 25 minuten extra moesten wachten, verging me even het lachen want de andere kinderen werden ondertussen opgevangen door mensen die ik nog nooit eerder zag.

Eind goed al goed, de broeder-/zusterliefde was nog nooit zo groot en we sliepen ’s avonds -na de vermoeiende rit terug naar huis- allen samen in het grote bed. Heerlijke warme lijfjes, met hier en daar een litteken.